Vrijheid delen is een kunst

Dat was dit jaar het thema van de nationale Bevrijdingsdag in Nederland. Ik moet zeggen dat ik me er wel in kan vinden. Zeker als je kijkt naar de situatie op deze aardkloot, denk ik dat het wel een terecht thema is. Op veel plaatsen in de wereld schijnen mensen nog steeds niet te weten wat de betekenis van vrijheid is. Maar ook in Nederland weet niet iedereen hoe je daar op een goede manier mee om zou moeten gaan. Wat mij betreft zou er vaker bij dit soort dingen stilgestaan moeten worden en niet alleen op 5 mei.

Naast de symbolische betekenis van deze dag is het natuurlijk ook gewoon een dag waarop er veel dingen worden georganiseerd. Eén van die dingen zijn de bevrijdingsfestivals in het hele land. Hoewel ik ook naar Utrecht en Assen kon, koos ik toch voor Zwolle. Aan het begin van de middag had ik afgesproken met Chris, een goede vriend. Hij wilde graag naar Krezip kijken en dus stonden we rond de klok van 2 uur op de Turfmarkt. Daarna volgden een telefonische aanvaring met de fotograaf (die ik vandaag in mijn voordeel heb beslist, haha), Face Tomorrow, Kirsten, Sarah Bettens, Gabriel Rios, The Junes en The Sheer. En dan zie je tussen die hele grote massa van mensen ook nog je broertje staan. In tegenstelling tot andere steden waar ik bekenden had lopen was het in Zwolle droog :)

Ik ben en blijf een voetballiefhebber, dus ondertussen werd ik wel op de hoogte gehouden van de stand van zaken bij AZ (waarvoor mijn dank, ook voor de eerdere keren). Na The Sheer gingen wij weer naar de auto, dus de laatste tien minuten van de verlenging kon ik via de radio meeluisteren. Wat een drama! Ik ken iemand in Alkmaar die sterk meeleeft met die club, dus ik kan me zo´n beetje indenken hoe de stemming daar gisteren geweest moet zijn. Maar ja, om er maar eens een cliché tegenaan te gooien: life goes on...