Rood, wit en blauw

Het is een week die veel in het teken staat van het rood-wit-blauw, ofwel Nederland. Dat begon al in het weekend met Koninginnedag, vandaag dan de nationale dodenherdenking en morgen is het Bevrijdingsdag. Het zijn van die dagen dat je altijd wel bezig bent.

Het weekend begon al op vrijdag, in Leeuwarden dit keer. Had met Ilse afgesproken om maar weer eens een kijkje te gaan nemen bij IOS. Tja, ze treden nu veel op, dus ook maar gebruik van maken zolang het kan. Bovendien speelden ze in Scooters, da´s wel een leuk tentje. Veel live-muziek altijd, dat spreekt mij wel aan uiteraard :) En dus ging ik voor de 3e of 4e keer binnen een maand richting het Friese land.

Moest eerst nog even ergens langs, maar net als andere keren waren de heren weer zo vriendelijk om even te wachten met beginnen tot ik er was, haha. Weer een aantal nieuwe nummers gehoord, klonk weer goed. Ik ben toch wel benieuwd naar het album ´4´, dat later deze maand uitkomt. Als het goed is tenminste. Laat ik zeggen dat het bij hen altijd afwachten is :) Tijdens de tweede set werd ik gebeld door Patrick, die om de hoek stond en even later kwam aanlopen. Hebben even een ´rondje stad´ gemaakt zeg maar... Om een lang verhaal kort te maken: het was alweer veel te laat dat Ilse en ik Leeuwarden uitreden en nog veel later toen ik m´n bedje inrolde.

Zeker als je de volgende morgen toch weer vrij vroeg op moet om naar Amsterdam te gaan. Alhoewel, moeten... ik doe het mezelf aan natuurlijk. Maar goed, het was gelukkig redelijk rustig in de trein en op het Waterlooplein had ik met Audrey afgesproken. Hebben een nogal uitgebreid rondje stad gemaakt geloof ik: via het Rembrandtplein richting Heinekenplein, naar de Weteringschans, Leidseplein, Vondelpark, Museumplein, naar café De Koe, terug naar het Leidse voor een ijsje bij de Häagen Dazs (onze zonde, haha) en weer naar het Museumplein.

Daar waren Esther, Ivo, Els, Leo, Veronique en Pjotr inmiddels. Tja, altijd fijn als je aan iemand vraagt waar ´ie staat, dat je dan het antwoord krijgt: ´Ik sta naast een jongen met een oranje t-shirt´. En dat op Koninginnedag :) Uiteindelijk deden het videoscherm en Nemo wonderen en vonden we elkaar vrij snel. Later weer richting station gelopen en tegen 2 uur was ik weer thuis. Zondag heerlijk genoten van het mooie weer! Maandag naar Sarah geweest...

Vandaag is het 4 mei, de dag om de slachtoffers van oorlogen te herdenken. Dus niet alleen de Tweede Wereldoorlog, maar ook andere oorlogssituaties. Hoewel je tegenwoordig nog weleens geluiden hoort dat dit soort dingen na zo´n lange tijd afgeschaft mogen worden, vind ik het toch een moment om even stil te staan bij de vrijheden die we hebben. Het is voor ons zo gewoon om te kunnen doen en laten wat je wil en juist op dit soort momenten besef je dat extra. Of denken jullie hier heel anders over?