Over rosé, balkonnetjes en foute plaatjes

Iedereen leert in zijn of haar leven nieuwe mensen kennen. Het begint klein: je ouders, je broers en zussen, opa´s en oma´s, ooms en tantes. In de loop der jaren komen daar steeds meer mensen bij en op een gegeven moment ga je zelf dingen ondernemen. Nu kan het weleens voorkomen dat je bij één van die gelegenheden iemand tegenkomt met wie het wel goed klikt. Je ziet mekaar vaker, je wisselt gegevens uit, je komt bij elkaar thuis en dan is het moment daar: je mag op zijn of haar verjaardag komen! Je doel is bereikt :)

Oke, het is misschien een ietwat omslachtige manier om te vertellen dat ik afgelopen zaterdag een dubbele verjaardag heb bezocht van Esther en Ivo.



Esther ben ik alweer 5 jaar geleden eens tegengekomen bij een concert van de Counting Crows in Groningen. We wisten al wel van elkaars bestaan af, maar dan alleen virtueel. Een dag later zagen we elkaar al weer, nu bij een concert van Van Dik Hout. Ik had een shirt aan van de Counting Crows, zij van Arid. Of was het nou andersom? In ieder geval genoeg aanleiding om te zeggen: heb ik jou gister ook niet gezien? Of iets in die trant tenminste. Al snel bleek dat we veel dezelfde dingen leuk vinden, waarbij muziek en schaatsen toch wel een belangrijke rol spelen geloof ik. Alweer dik 2 jaar geleden kwam Ivo in Esthers leven en daar kreeg ´ie mij gratis bij. En wie wil dat nou niet? Dusss...

Na mijn middagje Breda stapte ik dus in de trein om naar Utrecht te gaan. Bracht de gastheer en -vrouw al even op de hoogte da´k er waarschijnlijk iets voor de afgesproken tijd zou zijn. En jippie: ik hoefde niet eens buiten te wachten dit keer! Het zal ongetwijfeld ook gescheeld hebben dat ik nog wat dingetjes in m´n tas had zitten die nog van eigenaar moesten wisselen :) Niet veel later druppelden er meer mensen binnen. Verrassend veel bekende gezichten overigens, maar 2 mensen die ik nog nooit eerder had gezien. En dat voor iemand die volgens sommigen aan het einde van de wereld woont, haha.

Al snel zat de toch niet eens zo kleine woonkamer toch al best wel vol. Dat was ook goed te merken aan de temperatuur, die best snel richting saunagevoel ging. Al ben ik eerlijk gezegd nog nooit in een sauna geweest, dus ik weet niet eens of het klopt :) Dat deed Astrid en mij besluiten om richting balkon te gaan, waar sinds kort een heus zithoekje is ingericht. Inclusief witte steentjes, een bankje, wat stoelen en olielampjes natuurlijk. Hoewel het drankvoorschrift voor deze avond bier was, hielden wij het toch mooi bij wijn. Er waren ook speciaal voor ons wat flessen ingeslagen, dus veel keus hadden we eigenlijk niet.

Gewapend met glazen witte wijn en rosé nestelden we ons op het balkon, waar allerhande onderwerpen - en mensen, vooral die van de overkant en de studenten schuin tegenover - de revue passeerden. Blijkbaar zijn we toch hele gezellige typjes, want we kregen regelmatig gezelschap. Het biedt ook de kans om even bij te praten met degenen die je al een tijd niet meer gezien hebt. Ach, en het blijft leuk om met een Fries van gedachten te wisselen, op zo´n manier dat anderen het opvallend vinden als we het met elkaar eens zijn. Nietwaar René? Wat denk je, zullen we nu maar echt vertellen hoe het zit tussen Groningers en Friezen of laten we ze nog even in de waan? ;)

En zoals dat gaat op een gezellig feestje: naarmate de tijd verstrijkt, hoe meer het niveau daalt, haha. Natuurlijk ligt dat écht niet aan het nuttigen van de alcohol. Als je dan ook nog de meest foute plaatjes op single cadeau krijgt, kun je je misschien een voorstelling maken van hoe zoiets er op een gegeven moment uit ziet.

Zo kan het gebeuren dat sommige mensen een beetje obstinaat worden...



Of rare sprongen gaan maken...



De gezelligheid voerde echter de boventoon en da´s toch wel het belangrijkste. Het bleef dan ook nog lang onrustig in het Utrechtse... Dat je je op zondag alleen best wel heel erg duf voelt, is maar een klein bijverschijnsel. En het is natuurlijk ook toeval dat het halve balkon op zondagmorgen ineens uit elkaar valt. Wij weten van niks :) Is ´ie alweer klaar?

PS: Dit ooggetuigeverslag is speciaal gemaakt voor Esther en René, omdat jullie er beiden al dagen vol spanning naar uit hebben gekeken. Uhuh ;)