Still got the blues...

De afgelopen twee weken ben ik twee keer naar Daniël Lohues & The Louisiana Blues Club geweest. Nou ben ik niet per definitie een groot liefhebber van bluesmuziek, maar op z´n tijd kan ik het wel waarderen. Ligt ook een beetje aan de artiest en het soort blues. Nu is Daniël de voorman van Skik en aangezien m´n halve familie uit Drenthe komt, ben ik dat dialect wel machtig. Ben in het verleden ook meerdere malen naar een optreden van Skik wezen kijken en was ook wel benieuwd naar Daniëls project in de blues...

Inmiddels is dat project uitgegroeid tot twee albums. Vorige week was ik na een housewarming bij m´n nichtje op bezoek bij Marieke in Groningen en we hadden besloten om ´s avonds even naar Leeuwarden te rijden voor het optreden van Lohues aldaar. Ondanks de warmte was het erg leuk en ik was toch wel enigszins verbaasd dat er nog zoveel Friezen waren die wisten waar Daniël het over had, haha. Afgelopen zaterdag was ik opnieuw aanwezig bij een optreden van Lohues, dit keer in Grolloo. Voor Nederland is dat de bakermat van de blues, aangezien Mr. Blues himself, Harry Muskee - also known as Cuby van The Blizzards - er woont en daar zijn grootste carrière begonnen is.

Nu was ik door de organisatie op de gastenlijst gezet - altijd fijn, als je wat contacten hebt :) - en samen met Laura en Werka ging ik naar binnen. In het voorprogramma stond Margaretha Kleine met haar ´broer´ Jeff Zwart en ze deed het prima. Goed zo meissie! Daarna mocht Daan weer lekker z´n gang gaan en ik moet zeggen dat hij het publiek - gemiddeld toch wel 40+ gok ik - goed meekreeg. Enigszins verrassend was toch wel dat hij halverwege zijn leermeester Harry Muskee en zijn gitarist Erwin Java op het podium haalde. Al had ik het achteraf kunnen weten...

Na afloop nog een tijd na zitten praten, dus met de contacten zit het voorlopig wel weer goed ;) En lekker dansen, wat blijkbaar toch wel weer opvalt bij een publiek van boven de 40, haha. Ach ja, misschien reageer ik tegen die tijd ook wel zo...