Kinderen voor...

Zoals de meeste van jullie wel zullen weten, ben ik een groot muziekliefhebber. Ik kom met enige regelmaat in concertzalen, theaters, feesttenten, voetbalstadia en wat-al-niet-meer om naar bandjes of artiesten te gaan kijken en luisteren. Daardoor ontdek je op z´n tijd ook wel weer een nieuwe artiest, zoals bijvoorbeeld Sioen. Ik geloof dat ik wel een redelijk zwak heb voor Belgische bandjes wat dat betreft. Om de tekst van z´n website maar even aan te halen: Sioen is een 24-jarige singer-songwriter uit Gent die Engelstalige poprock brengt. Piano en zang doet Sioen zelf, met vooral een heel opvallende rauwe stem (a voice twice his age).

Ik heb ´em nog niet heel vaak live kunnen aanschouwen, maar afgelopen vrijdag speelde hij in Utrecht. Aangezien Esther en ik over dezelfde smaak qua muziek beschikken, was het dus een makkelijke optelsom dat ik richting het Utrechtse zou gaan. En aldus geschiedde... Wachtend op de bus kwam ik Els al tegen en samen gingen we naar Huize Esther & Ivo, waar AJ ook al was. Na het eten reed ik met AJ en Els mee, terwijl Esther en Ivo op de fiets gingen. Het is weer eens wat anders, achterin zitten zonder achterbank... Sioen en band hadden er duidelijk zin in en het optreden was dan ook zeker de moeite waard. Esther en ik besloten nog even de stad in te gaan en we bleven in Stairway to Heaven tot Henk Westbroek himself de lichten aan kwam doen. Oke dat van Henk klopt misschien niet helemaal :)

Nadat Ivo zaterdagochtend vroeg was vertrokken voor een bezoek aan Limburg, gingen Esther en ik de stad in. Met een missie... Na eerst de dvd van The Ring 2 en de video van Volle Maan (don´t ask, al moeten sommigen onder u wel weten waarom) te hebben gescoord, ging het richting de platenboer, op zoek naar een aantal langspeelplaten. Ja, u leest het goed: de goede oude grammofoonplaat, ze bestaan nog! En de missie slaagde, meer dan dat zelfs. Waar werd gehoopt op één album, vonden we er maar liefst 5. Ik hoor u denken, wat zochten ze? Tijd voor de onthulling: * tromgeroffel * Kinderen voor Kinderen... deel 1, 3, 4, 5 en 6. U kunt wel raden hoe wij de rest van de middag hebben doorgebracht, hahaha. In de avonduren was het tijd voor film: eerst The Ring 1, gevolgd door deel 2 en als climax Volle Maan. Met de nodige wijn (voor 1 keer) dat prima te doen hoor ;)

En nog was mijn weekend niet voorbij: op zondag zou ik met een aantal mensen naar That´s Live in Hilversum. Voor mij lag het toch wel aardig op de terugweg zullen we maar zeggen :) Op het station in Utrecht had ik al afgesproken met Esther, Merijn en Ilse en eenmaal in Hilverdorp kwam ook Marieke al snel aangelopen. Nog meer bekende gezichten: Sjoerd met broer en José met zus. In de laatste uitzending op zondagmiddag was dit keer IOS te gast, ons niet geheel onbekend... Genietend van een kopje thee, een hapje en een praatje met bekenden gingen de 2 uur snel voorbij. Na afloop bood José bovendien aan dat ik mee kon rijden naar het noorden, een aanbod dat ik (en Ilse en Marieke met mij) graag aannam. En zo weer een weekend voorbij...

PS: Wie weet waar KvK deel 2 te vinden is, laat het vooral weten :)

In it for the money?

Afgelopen vrijdag was het precies een jaar geleden dat ons aller André Hazes overleed. Nou ja, aller? Eerlijk gezegd had ik niet zoveel met de goede man, eigenlijk helemaal niets. Oke, toen we in 1988 met de hele straat het Europees kampioenschap voetbal op de voet volgden en ´wij´ als Nederland de titel pakten, zongen we allemaal luidkeels Wij houden van Oranje mee. En ook De vlieger is nog wel eens leuk voor als het zo tegen sluitingstijd in de kroeg loopt, hahaha.

Om niet al te veel uit te wijden: vorig jaar was ik met een vriendin een paar dagen naar Rome geweest toen we op donderdagavond 23 september weer op Schiphol terugkeerden. Wachtend op de trein naar Den Haag zag ik bij de meneer naast mij nog net een glimp van de voorpagina van de krant tijdens het omslaan. Ik zag een grote foto van iemand en dacht meteen: hmmm, als die zo groot afgebeeld staat, is er vast iets aan de hand. Meneer vertelde mij dat Hazes eerder die dag was overleden en vervolgens was heel Nederland een week lang in rep en roer, tot en met de live-uitzending van de herdenking in de Arena toe.

Nu zijn we een jaar verder en de afgelopen tijd stond alles in het teken van de herdenking, het verschijnen van een herdenkingsboek, de onthulling van een standbeeld en - letterlijk als klap op de vuurpijl - het in de lucht schieten van Hazes´ as. Daags voor dé datum las ik in de Metro een stukje wat ik u niet wil onthouden...


Typisch Rachel

Op 23 september - een jaar na zijn dood - komt een boek uit over het leven van André Hazes. Dat heet Typisch André. Dan wordt ook bij de Albert Cuyp-markt een standbeeld onthuld. Tevens wordt Hazes´ as de lucht ingeschoten en er komt een herdenkingsconcert.

Het zal allemaal wel. Ik had niks met Hazes. Prima zanger, maar niet mijn zanger. Ik zal dat boek dan ook niet kopen. En als ik dat al enig moment van plan was, zou ik het niet doen omdat ik Rachel Hazes geen cent gun. Rachel is de laatste tijd nogal aanwezig en noemt dat onderdeel van haar verwerkingsproces. Ammehoela. Alle publiciteit, de ruzies met familie die uit het schrijven zijn voortgekomen, een serie bij de TROS die ons opwarmt om het boek te kopen, het is allemaal onderdeel van een uitgekiende marketingstrategie ter meerdere glorie van de portemonnee van Rachel. Als ik al twijfelde, dan werd de twijfel zondag weggenomen. In de drukkerij werd het boek onthuld en op de cover zag ik een foto van haar en Dré (zo noemt de weduwe haar man). Dus niet van Dré alleen. Dat doe je niet als je de publiciteit liever mijdt.

Rachel kan het nog goed maken door alle inkomsten genereus over te maken naar een organisatie die strijdt tegen de gevolgen van overmatig alcoholgebruik. Maar ik geloof niet dat dit er in zit. Typisch Rachel.


Naast het feit dat de schrijver van deze column blijkbaar ook niet Hazes´ muziek hield - ieder z´n eigen smaak tenslotte -, was ik het eigenlijk roerend eens met de inhoud van de tekst. Ook ik vind dat mevrouw Hazes wel erg aanwezig is en vooral heel zielig probeert over te komen als de jonge weduwe. Maar ondertussen wel alles doen voor het geld. Of zie ik dat nou helemaal verkeerd?

Kortom: wat is uw mening?

A fortnight...

Leiden * kortwieken * IOS * regen * zeilen * concertkaarten halen * mailen * strand * manege * loungen * Sarah Bettens * redigeren * bioscoop * Langeleegte * wijn * onweer * Rotterdam * EA * klooster * repetities * vergaderingen * bellen * Hoornse Plas * muziek * werken * huwelijk * optreden * Spanner * uit eten * Middelburg * nog meer regen * filmpje pakken * Alphen aan den Rijn * trein * sms'en * leuke mensen * recensies * openingen * Kollum * fietsen * nog meer bellen * kaartjes sturen * Hellevoetsluis * bekende Groningers

Aldus de afgelopen 2 weken in een notendopje...

De zorgeloze levensgenietster

Webloggers komen nog wel eens bij elkaar op 'bezoek' om te kijken hoe het er die dag voor staat. Soms kom je dan ook wel een leuk testje tegen. Gisteren bij een (mannelijke) 'collega' werden we doorgelinkt naar de test 'Wat verwacht je van je partner?'. Aan de hand van een aantal stellingen kreeg je uiteindelijk een profiel. Dit verscheen in mijn mailbox...


De zorgeloze levensgenietster
Je bent hedonistisch ingesteld en houdt van feesten en uitgaan. Je bent waarschijnlijk single en als je wel een relatie hebt, dan is de kans groot dat deze zeer heftig is maar ook van korte duur. Vergeleken met andere vrouwen verwacht je weinig hulp en steun van je partner. Je dopt liever je eigenboontjes. Jouw ideale man is vooral knap, fysiek aantrekkelijk en goed in bed. Het is voor jou ook belangrijk dat hij je volledig accepteert zodat je helemaal jezelf kunt zijn. En hij moet je vooral vaak aan het lachen maken. Of hij een goede carrière heeft en of hij veel verdient, interesseert je niet. Inspiratie, passie en communicatie zijn voor jou noodzakelijke bestanddelen van een goederelatie. De partner die jou echt gelukkig maakt, heeft zijn ‘vrouwelijke’ kanten goed ontwikkeld en staat stevig in zijn schoenen (een hoog EQ). Verder wordt je gelukkig als je partner er goed uitziet en als hij ervoor zorgt dat je in bed niets tekort komt.


Tja, wat zal ik hier nou van zeggen? Ik ben er zelf nog niet helemaal uit geloof ik :) En wat denken jullie? Past dit wel een beetje bij me onder het mom van 'Oh, it's so totally you!'? Of denk je 'Hmmm...'?

Natuurlijk ben ik ook wel benieuwd naar jullie profielen. Hoewel de test eigenlijk voor heteroseksuele vrouwen is bedoeld, kunnen mannen net zo goed meedoen. De test is te vinden via http://www.stempunt.nu/showinline.r4a?i=A035.

Auw!

Ik ben dan wel geen man, maar toen ik onderstaand berichtje las kon ik me goed voorstellen dat dit voor het mannelijk deel onder ons geen prettig idee moet zijn...


Voetballer scoort ondanks scheur in lid

Chavdar Yankow, speler van de Duitse voetbalclub Hannover 96, heeft een doelpunt gescoord. Dat is op zich weinig bijzonder, ware het niet dat de voetballer eerder in de wedstrijd een scheur in zijn penis opliep. De nogal ongebruikelijke blessure was het gevolg van een onbesuisde actie van zijn directe tegenstander.
Eén en ander speelde zich af in de competitiewedstrijd tegen Frankfurt, evenals Hannover 96 uitkomend in de Duitse Bundesliga. "Mijn tegenstander Köhler trapte me recht in mijn kruis. Het deed afschuwelijk veel pijn. Ik merkte eerst niks tot plots het bloed begon door te sijpelen. Toen moest ik wel naar de zijlijn", aldus de pechvogel. Een blessurebehandeling bleek broodnodig, daar de clubarts in de kleedkamer een scheur van vier centimeter in het geslachtsdeel van Yankow aantrof.
Met pleisters poogde de clubarts de scheur te dichten, en met succes: Yankow kon terug het veld in en wist zelfs de 2-0 voor zijn team binnen te tikken, wat tevens de eindstand van de wedstrijd was. Wel moest er na de wedstrijd de nodige nazorg worden toegepast bij de speler: hij kreeg nog een verdovende injectie in zijn geslacht.

Dan denk ik alleen maar: auwww...

Lief

Ik dacht: nog even m'n mail checken voor ik naar het werk ga... Daar vond ik een kaartje met onderstaande tekst:

Ik wens je een wereld vol bloemen
ik wens je een wereld vol licht
ik wens je van alles het beste
een glimlach op je gezicht.
Ik wens je een leven vol liefde
geen tranen, geen zorgen, geen pijn
dat iedere dag hier op aarde
voor jou een cadeautje mag zijn.

Vond ik toch wel erg lief. Is prettig wakker worden zo :)

Druk, druk, druk...

Normaal gesproken zou ik m'n logje niet met zo'n titel beginnen, want ik ben van mening dat mensen lang niet altijd zo druk zijn als ze soms beweren. En als dat wel het geval is, dan doe je dat jezelf aan. Je bent nog altijd degene die over je eigen leefpatroon gaat tenslotte. Maar goed, in dit geval was het wel van toepassing op mijn week, vandaar dat ik nu ook pas weer wat van me laat horen. En dat komt grotendeels door mezelf, maar een klein stukje toch ook niet. Ja, het blijft toch lekker om anderen de schuld te geven, haha.

De drie daagjes vrij na Lowlands waren best welkom, want donderdag en vrijdag heb ik alleen maar zitten bellen, bellen en bellen voor de krant. Moest veel mensen benaderen voor een speciale bijlage en van alles regelen. Leuk om te doen, maar met een verkoudheid en een kriebelhoest is het soms ietwat vervelend als je midden in een gesprek ineens een hoestbui krijgt die niet te stoppen is :) Gelukkig was er 's avonds tijd voor ontspanning: donderdag werd er voor me gekookt door een vriend in Groningen, vrijdag ging ik 's avonds met Ilse en Laura naar Schoonebeek om naar een bandje te kijken.

Natuurlijk veel te laat in bed en veel te vroeg er weer uit, maar ach... Zaterdagochtend nog even een cadeautje gehaald voor Chris, waar ik 's middags naartoe ben gereden. Hij was vorige week al jarig, maar vierde het afgelopen weekend. Ik mag niet zeggen hoe oud 'ie geworden is, maar laten we het er maar op houden dat 'ie omgekeerd weer een twintiger is ;) 's Avonds met wat vrienden naar een café in Winterswijk, waar de broer van twee van de groep zou optreden met zijn eigen band. En ik moet zeggen: het klonk goed! Ik ben dan ook maar meteen aangemeld als 'fan 4', de vernieuwde website, een fanclubdag en merchandise zijn al in aantocht geloof ik, haha.

Na een rustige zondag moest ik maandag weer hard aan de slag op het werk, maar ook dit keer de deadline weer keurig gehaald. Moest ook wel, want 's middags stond de opening van de winkel van m'n oom op het programma. En aangezien hij op de Veluwe woont, hadden we onze tijd ook wel nodig. Maar het was gezellig, veel bekenden na lange tijd weer eens gezien en lekker bijgepraat. En het wordt toch altijd later dan je in eerste instantie had gepland, dus opnieuw was het nachtwerk... Vanmiddag ga ik met een vriendin die ik al lang niet meer gezien heb even bijpraten op een terrasje. Lekkere manier om van het mooie weer te genieten dacht ik zo! Hoe doen jullie dat?