My Corner

Welkom op My Corner!

donderdag, juni 30, 2005

Rood rockend

Eén van de voordelen dat het eindelijk zomer begint te worden, is het feit dat er ook steeds meer dingen buitenshuis worden georganiseerd. En als dat ook nog eens dingen zijn waarvan je zegt: 'Leuk, dat is wel iets voor mij!', dan ben ik wel te porren om mee te gaan :) En dus was het weer een muzikaal weekendje voor ondergetekende, met een 'voorafje' op vrijdagavond en het 'hoofdgerecht' op zondag.

Na de laatste dag werken van de week - lekker rustig aan, veel buiten koffie drinken, een fret die op straat liep van een wisse dood gered en een ijsje als toetje - stapte ik 's avonds in de auto om naar Emmen te rijden. Daar haalde ik Ilse op van het station en reden we richting stadion Meerdijk, waar de afgelopen weken enkele wedstrijden zijn gespeeld voor het WK voetbal onder 20 jaar. Daar hoorden natuurlijk de nodige nevenactiviteiten bij en eentje daarvan was een concert van Blof, met het in het voorprogramma IOS.

Het was nog niet heel druk, dus een plekje voor de auto was snel gevonden. Ik geloof dat ik net 2 tellen binnen was toen iemand riep 'Hé Margreet!'. Tja, het zou ook eens een keertje niet ;) Het bleek Marieke te zijn, die ook hier vandaan komt en die ik volgens mij al wel een jaartje of 20 ken zo onderhand. Ze was het buurmeisje van een vriendin van me waar ik regelmatig kwam en toen we allebei wat ouder waren, zijn we ook regelmatig samen naar bandjes wezen kijken. Even bijgepraat over de stand van zaken en toen de (half open) tent in. Velen van jullie weten vast nog wel dat het vorige week erg warm was, dus u kunt zich zo voorstellen hoe het daar in die tent was. Maar goed, dat weerhoudt een mens er nog niet van om lekker mee te doen :)

Nadat het vochtverlies weer enigszins was bijgewerkt en we even lekker op een bankje mensen hadden gekeken, stonden we weer op om naar huis te gaan. Vlak voor de uitgang werd ik echter aan m'n arm getrokken en zei iemand 'Hé Margreet!'. Kan een mens dan nooit rustig naar huis toe gaan? De verrassing was groot toen ik een oud-studiegenoot voor me zag staan, toevallig ook Marieke hetend. We hadden elkaar toch zeker een jaar of 5 niet meer gezien, maar van beide kanten was er meteen herkenning. Erg leuk om haar weer eens te zien en lekker bij te praten. Sorry Ilse, hihi. Ze zag helemaal niemand meer van de opleiding en was dan ook verrast om te horen dat ik met 4 dames nog steeds regelmatig contact heb. E-mailadressen uitgewisseld en de eerste plannen voor een reünie kwamen alweer naar boven. Ons voorstel: bijeenkomst in Rusland, aangezien één van onze studiegenoten daar terecht is gekomen...

De volgende dag eerst Ilse naar de trein in Assen gebracht en na een paar uurtjes thuis te hebben doorgebracht, stapte ik opnieuw in de auto. Dit keer ging ik op weg naar Brummen, om naar Hanneke te gaan. Zij had voor de zondag dezelfde plannen als ik en het zou mij al een heel stuk in tijd schelen. Normaal doe ik er zo'n 1,5 uur over, ik geloof dat ik nu het dubbele kwijt was aan tijd. Ik wist wel dat het de dag van de TT was, maar - tegen beter weten in natuurlijk - ergens had ik de hoop dat het in de loop van de avond al wat rustiger zou zijn op de wegen. Niets was minder waar, maar met een lekker muziekje, het raampje open en veel publiek langs de weg was het prima te doen. Bij Han nog even een DVD'tje van Lohues gezien, wat is het ook eigenlijk een idioot! Maar dan positief bedoeld natuurlijk :)

Zondagmorgen lekker uit kunnen slapen en op m'n dooie gemakje douchen en ontbijten. Rond de middag reden we naar het station, waar ook Renate en Albert-Jan op de trein stapten richting Nijmegen. Daar had ik ook afgesproken met Audrey en Maartje, die al stonden te wachten. Na een ritje met de bus waren we er dan en hoorden we de mannen van Racoon al hun ding doen. Gelukkig konden we nog het nodige meekrijgen van hun optreden. Intussen ook contact met Huib en Lied, die al vroeg op het terrein waren. Al is contact een groot woord, want als je van een telefoongesprek niet veel meer meekrijgt dan 'We staan links van... bij de... kom je?', schiet dat niet echt op op zo'n terrein :) Lang leve de sms!

Tijdens Krezip gingen Lied en Huib nog even ergens anders kijken en waren Hanneke, Renate en AJ ineens verdwenen. Au ging wat eten halen en later gingen ook Maartje en ik even een rondje doen. Na wat omzwervingen dachten we Au terug te vinden bij de worsten van de HEMA, maar die dacht dat wij alweer ergens anders waren. Omdat het daar op het grasveld wel relaxed was, installeerden we ons daar maar. Nadat Au zich weer bij ons had gevoegd, lieten we de muzikale klanken (Ozark Henry aan de ene kant en Queens of the Stone Age aan de andere kant heeft best wel wat, Jamie Cullum enzo) en de stralende zon hun werk doen. Nou is het de meesten van u vast wel bekend dat ik van huis uit niet echt veel pigment heb. Michael Jackson zou jaloers zijn :p Maar even doezelen op zo'n grasveldje maakt dus wel dat ik nu een poging kan doen naar de titel Miss Kreeftje 2005. Weet iemand waar ik me in kan schrijven?

Omdat ik Keane eerder dit jaar heb gemist in de bierhal (HMH), wilde ik ze nu toch wel graag even horen. Eerst Huib maar even gebeld, of in ieder geval: het leek op een gesprek... Lied en ik moesten en zouden Lenny Kravitz namelijk samen zien. Laten we zeggen dat dat zo z'n redenen heeft, haha. Snel naar het voorste vak, waar ik door Huib 'liefdevol' werd begroet met een natte spons. Al was die koelte op m'n armen best lekker eigenlijk :) Keane klonk lekker en daarna was het wachten op Lenny, terwijl Au en Maartje alvast richting station gingen. Je kan zeggen wat je wil van Lenny, but the man definately knows how to bring a show. Zelfs Jamie vond het erg leuk geloof ik.

Na een sms'je van Esther ging ik weer naar het andere podium, want daar zou slotact REM spelen. Zij stonden zowat vooraan en zouden wel een plekje vrij houden. Als positiebepaling had ik meegekregen dat Arend-Jan een witte pet droeg. Tja, als 'ie nou de enige was... :) Enniewee, ik kwam binnen en toen ik Esther, Ivo, Els en AJ eindelijk zag, begon mijn hindernissenparcours om bij ze te komen. Toen ik ze zo'n beetje kon aanraken, waren er nog een paar mensen die wel heel moeilijk deden, maar je liefste glimlach en een tikje op Ivo's schouder doen wonderen. Het was ook de eerste dat ik REM live zag spelen en natuurlijk veel bekende nummers gehoord. Na afloop Hanneke, Renate en andere AJ maar weer eens opgezocht en na een busritje vol blauwe tenen, 'woeste wieven' en een slappe lach terug weer in de trein terug naar Brummen, waar ik opvallend snel in slaap viel. Als een roosje geslapen, nagenietend van een mooi weekend...

dinsdag, juni 21, 2005

Cocktails in de zitzak

Het heeft even een tijdje geduurd voor er weer een teken van leven van mij is gekomen, maar u kunt zich vast wel voorstellen dat ik de afgelopen tijd niet echt veel achter de computer heb gezeten. Het was ook veel te mooi weer om binnen te zijn! Bovendien had ik de afgelopen dagen ook wel weer het nodige te doen, startend op donderdag met het huwelijk van twee mensen die bij mijn muziekvereniging zitten.

Ze hebben elkaar daar ook leren kennen en dus was het eigenlijk wel vanzelfsprekend dat we in ieder geval een bijdrage zouden leveren aan deze dag. ´s Middags eerst met een aantal mensen naar de kerkelijke inzegening geweest (mooie jurk, goed pak) en ´s avonds naar het feestje. Eerst natuurlijk nog even een paar nummertjes gespeeld voor het bruidspaar en daarna lekker bij elkaar gezeten en lol gemaakt. Het was al met al erg gezellig.

Na een rustige vrijdag op het werk, moest ik zaterdag al redelijk op tijd m´n bedje uit. Had nog wat dingen te doen voor ik rond de middag in het park moest zijn voor een optreden met de muziek. Ze hebben daar elk jaar een Parkdag en dit jaar mochten wij het openen. Niet dat het allemaal je-van-het ging, maar dat had meer te maken met bepaalde andere aanwezigen zullen we maar zeggen. Enniewee, na een kleine 3 kwartier waren we weer klaar en ging ik richting huis om spullen te pakken en naar Assen te rijden.

Daar pakte ik de trein richting Rotterdam. Tenminste, dat was de bedoeling. Op het perron las ik dat er - weer eens - werkzaamheden waren bij Woerden en dus moest ik omreizen via Schiphol en Leiden. Ach ja, en de planning van de reis was toch al niet zo kort, dus dit kon er ook nog wel bij :) Tot Rotjeknor verliep de reis nog voorspoedig, maar daarna begon het feest pas echt. Ik moest met de metro richting Spijkenisse, maar bij station Slinge had een groepje jongens het ´lumineuze´ idee gekregen om de metro in te stappen, zo´n blond en naïef meisje (niet voor alle blondjes bedoeld hoor, maar jullie weten vast wel welk type ik bedoel) te beroven van haar tasje en weer net zo snel de metro uit te lopen.

Alleen jammer voor die jongens dat het meiske en haar vriendinnen moord en brand schreeuwden en de politie onderaan de trap stonden. Dus drie van de jongens renden net zo hard weer terug, om aan het eind van het perron dan maar op het spoor te springen. Dat dat niet altijd even verstandig is, blijkt wel uit het feit dat één van hen daarbij z´n been brak. Vond ik eigenlijk wel grappig :) Het nadeel was echter dat de politie er achteraan moest en de spanning van het spoor moest. Vanaf het perron zagen we af en toe een wit petje heen en weer rennen, gevolgd door twee blauwe hemden. Na een dik half uur kwamen de Hermandads bezweet en al het perron weer op en was iedereen aangehouden.

Ondertussen keek ik al steeds benauwder op de klok, want ik had m´n eerste busaansluiting al gemist en zag de tweede ook in gevaar komen. Met ongeveer min 5 seconden tijd over kon ik toch nog net op tijd de bus in springen. Joehoe, op naar Hellevoetsluis! Daar vroegen mijn gastheer en -vrouw zich al een tijdje af wat ik toch allemaal aan het uitspoken was. Al met al mocht ik na een reis van ruim 5,5 uur over het hek van hun terrasje klimmen. I made it, maar vraag niet hoe :)

De reden van deze hele ´wereldreis´ was de verjaardag van Huib, de gastheer. Hij is sinds Lowlands vorig jaar (waar ik van minuut tot minuut van alle ontwikkelingen op de hoogte werd gehouden) het vriendje van Lydia, also known as Lied (zie link hiernaast voor haar versie van de avond). Inmiddels wonen ze samen en dit was de eerste keer dat ik bij ze was sinds ze er met z´n tweetjes zitten. Eerst de familie even gedag gezegd en daarna toch eerst even rustig bijkomen met een kop thee. Er stond ook nog een barbecue op het programma, maar daar werd nog even mee gewacht tot twee andere vrienden waren gearriveerd.

Inmiddels hadden Janneke, Lied en ik ons al in de zelfgemaakte ´zithoek´ gepositioneerd, om daar voorlopig ook niet meer weg te komen. Met veel kussens en twee zitzakken zaten we daar meer dan prima en later kwam de rest er ook bij. Natuurlijk moest de nieuwe barbeknoei van Huib ook weer worden uitgeprobeerd en ik kan zeggen: test geslaagd! De spareribs waren weer lekker, net als de beenham met honing-dinges-citroensaus. De cocktails die erbij werden geserveerd deden natuurlijk ook goed hun werk, de sfeer werd er heerlijk relaxed van. Al deed de drank me minder dan sommigen vermoedden, haha.

Ondertussen werd het later en nog later en nog later... Omdat het terrasje direct langs een voetpad en fietstunnel loopt, hadden we genoeg ´uitzicht´. Terugkerende gezichten waren toch wel the leather lady with phone, de man die lopend langskomt en op een fiets weer terug, de kleuters op driewielers in de tunnel. Ach ja, en hoe later het wordt, hoe meer plannen er worden gemaakt voor volgende avondjes. Ik zie de datum voor de SatC-marathon graag tegemoet hoor, haha. Tegen een uur of 5 ging ik toch maar eens richting m´n bedje, heerlijk geslapen!

De volgende morgen heerlijk rustig aan gedaan, terwijl de fruitshake en thee alweer klaar werden gemaakt. In het zonnetje gezeten om toch maar eens te proberen om in plaats van twee rode strepen op m´n armen ook maar eens twee rode streepjes op m´n benen te krijgen. Ik geloof niet dat die missie al echt als geslaagd kan worden beschouwd zullen we maar zeggen :) ´s Middags door Huib en Lied naar het station in Rotterdam gebracht, die zelf nog even gingen zeilen. Net toen ik thuis de auto weer uitstapte, belde Lied nog om te vragen waar ik was. Home again... Verder de hele avond lekker buiten gezeten. Kortom: een weekend dat voor herhaling vatbaar is!

maandag, juni 20, 2005

Dromen

Mag ik vanavond in je dromen
dan kan ik bij je blijven slapen
en als je wakker wordt
dan ben ik weg
mag ik vanavond in je dromen zijn

We hadden zoveel samen
en ik zou zo graag nog één keer
ik zou gewoon zo graag nog één keer
maar dat kan natuurlijk niet

Mag ik een deel van jou zijn
zonder zelf iets te verliezen
dan hoef ik jou niet zo te missen
want het verlangen doet zo'n pijn

Mag ik vandaag in jouw gedachten
dan speel ik door je hoofd
dan kan ik in jouw fantasie
het verlangen wat verzachten

We hadden zoveel samen
en ik zou zo graag nog één keer
ik zou gewoon zo graag nog één keer
maar dat kan natuurlijk niet

Mag ik vanavond in je dromen
dan kan ik bij je blijven slapen
en als ik weet dat je van me droomt vannacht
dan droom ik daar weer van

We hadden zoveel samen
en ik zou zo graag nog één keer
ik zou gewoon zo graag nog één keer

woensdag, juni 15, 2005

Horny donkey

Net op het moment dat je denkt dat je alles wel bent tegengekomen op het net, lees je ineens een berichtje als dit...


Hitsige ezel vrij na poging tot verkrachting

Een hitsige ezel op het Spaanse eiland Mallorca die onlangs een Duitse toeriste probeerde te verkrachten is inmiddels weer op vrije poten. De eigenaar van het beest moest wel honderd euro boete betalen plus kosten voor de opvang. De vijfjarige 'Chupito' verbleef vijftien dagen in quarantaine na zijn doldrieste actie.De 30-jarige vrouw was in alle vroegte aan het joggen op het vakantie-eiland, toen ze werd aangevallen door Chupito. De opgewonden ezel beet haar en deed een poging haar te verkrachten. Omwonenden konden het dier echter verjagen. Kort voor de aanval op de Duitse zou Chupito al een vergeefse poging hebben gedaan een schaap te verkrachten.Door de politie werd het hitsige dier in quarantaine geplaatst, om het te onderzoeken op hondsdolheid en andere ziektes. Nadat bleek dat Chupito in 'goede lichamelijke en geestelijke gezondheid' verkeert werd hij weer vrijgelaten. De vrouw liep bij de aanranding bijtwonden, bloeduitstortingen en snijwonden op. Ze wil schadevergoeding gaan eisen van de eigenaar.


Nou vraag ik me toch af hoe zoiets is gegaan. Oke, ik krijg er wel bepaalde beelden bij, maar die kloppen vast niet met de werkelijkheid, haha. Trouwens, het gebeurt vaker, kijk maar eens naar dit filmpje :)

http://www.big-boys.com/articles/painintheass.html

maandag, juni 13, 2005

Not guilty

Nou, het hoge woord is eruit: Michael Jackson is zonet vrijgesproken van kindermisbruik. Ook op alle andere 9 aanklachten was het oordeel van de jury ´not guilty´. Eerlijk gezegd had ik het ook al wel een beetje verwacht. Ik moet wel zeggen dat ik het hele proces eigenlijk bijna niet heb gevolgd, maar natuurlijk kreeg je er wel af en toe wat van mee via de kranten, televisie of internet. Je kon er bijna niet omheen...

Maar goed, het zal wel nooit bekend worden wat er precies gebeurd is. Oke, het feit dat ´ie met jonge jongetjes in bed ligt, is natuurlijk niet een alledaags ding zeg maar, maar ik vond het verhaal van dat jochie meteen al niet zo. Ik weet niet, mijn gevoel zei al snel dat het vooral de ouders waren die op een rechtszaak hadden aangedrongen, waarbij natuurlijk de belangrijkste inzet het geld was.

Wat denken jullie: is de vrijspraak terecht of niet?

Bridget Jones?

Vol weekendje achter de rug. Vrijdagavond weer eens een keer richting Friesland, waar ik een bezoekje bracht aan Leeuwarden. Ik geloof dat ik er dit jaar al vaker ben geweest dan de afgelopen jaren bij elkaar, haha. Maar we waren naar Theater Romein voor de CD-presentatie van Spanner, de nieuwe band van Syb van der Ploeg. Ik was meegevraagd en dacht: waarom niet? Vroeger, in mijn ‘jonge jaren’ ben ik regelmatig naar De Kast geweest (ik weet dat sommige mensen dit als een jeugdzonde beschouwen, kom maar op met de commentaren, haha), maar de laatste jaren ben ik helemaal onwetend.

Ik was geloof ik zo ongeveer de enige persoon in de zaal die de liedjes niet kende en de teksten niet meezong. Trouwens, het feit dat ik geen nummers ken is voor mij al een unicum op zich geloof ik ;) Maar goed, al met al klonk het aardig hoor. Ook nog even bijgepraat met een bekende die ik weer ken via een ander bandje. Tja, it’s a small world after all. Eigenlijk weer veel te laat thuis, maar ik had voor zaterdag toch geen plannen. ’s Avonds nog maar m’n zus geweest, daar was ik al een tijdje niet meer geweest. Dat bleek wel uit het feit dat de serre inmiddels al bewoonbaar is en de rest van de woonkamer weer helemaal open is :) De serre is errug mooi geworden in ieder geval!

Rond middernacht werd besloten om nog maar even een filmpje te gaan kijken. Ach ja, waarom ook niet? Het werd Bridget Jones 2, die had ik nog niet gezien. En gisteren zag ik ineens dat deel 1 ’s avonds ook nog eens werd uitgezonden. Eerst nog weer bezoek over de vloer gehad en daarna kijken. Ik moet zeggen dat ik ineens wel een ‘Bridget Jones’-gevoel kreeg. Niet dat ik een wanhopig typje ben hoor, allesbehalve dat. En ik ben ook niet het type dat dagelijks een dagboek bijhoudt. Oke, ik heb het weleens geprobeerd, maar ik geloof dat de laatste poging een paar jaar geleden alweer gestrand is… Maar sommige dingen herken je wel hoor, hebben jullie dat ook weleens? Mannen mogen ook gerust reageren :)

PS: Ik vond deel 1 leuker dan deel 2. Jullie ook?

donderdag, juni 09, 2005

Opengebroken wegen

Ik vraag me iets af. Ik heb het idee dat er de laatste tijd wel heel veel wegen worden opgebroken. Eerst hebben ze de weg die ik altijd richting Groningen neem opengelegd, omdat er zonodig een rotonde moet komen. Oke, geen probleem... er zijn meer wegen die naar Groningen leiden :) Nu rij ik vanmiddag de straat uit: is de weg ineens dicht! Geen idee waarom eigenlijk, want volgens mij lag de weg er prima bij. Ook geen aankondiging in de krant gezien, volgens mij is dat toch vrij normaal. En dan heb ik het nog niet eens over hele simpele weggetjes midden in een woonwijk, die ineens dicht zijn. Blijkbaar denken ze bij Rijkswaterstaat en de gemeente zoiets als: gut, het is bijna zomer, iedereen is vrij, laten we ze eens lekker gaan ´pesten´ door alle wegen eens gaan openleggen. En daarbij wordt elke weg waarvan het lijkt of er misschien iets mee aan de hand zou kunnen zijn, maar meteen ´omgeploegd´. Ach, ik weet ook wel dat het op z´n tijd moet gebeuren hoor, maar laat ze dan in ieder geval van tevoren even waarschuwen. Is het bij jullie in de buurt momenteel ook zo erg?

Sorry hoor, ik moest het gewoon even kwijt :)

woensdag, juni 08, 2005

Noa

Ik krijg net heel leuk nieuws te horen van nieuwbakken vader Jan, straight from the hospital: hij en mijn lieve vriendinnetje Mariëlle zijn sinds 17.25 uur de trotse ouders van een dochter! Het meiske weegt 3295 gram, is 48 centimeter lang en heeft de naam Noa meegekregen. Het heeft even geduurd voor ze naar buiten wilde, want Mari was al ruim twee weken over tijd en is dan ook in het ziekenhuis bevallen. Gelukkig gaat alles verder prima en mogen moeder en kind morgen weer naar huis. Dat wordt op korte termijn een kraambezoekje afleggen in Deventer :)

zondag, juni 05, 2005

Trouwen, jurken en baby´s

Mijn broertje gaat volgend jaar trouwen. Hij is de jongste thuis, maar hij is wel de eerste die de grote stap gaat wagen. Niet dat mijn zus en ik daar problemen mee hebben, ze gaan maar lekker hun gang :) Deze week gingen ze in ondertrouw, want ze wilden koste wat kost een bepaalde datum vastleggen en dan kun je er maar beter op tijd bij zijn. Het is ook allemaal in orde gekomen, dus volgend jaar een feestje! Om het gebeuren toch niet helemaal onopgemerkt voorbij te laten gaan, was er vanmiddag een samenzijn voor de directe familie.

En dus toog ik met een grote bos bloemen richting Veendam, waar zus en zwager even later met de dropmedaillons en schuimblokken (klinkt vaag, maar het komt goed terecht) aan kwamen. Altijd handig om gezamenlijk een cadeautje te kopen, scheelt weer in de kosten :) Natuurlijk ging het vooral over de kleur van de bruidsjurk, de vorm, de stof en weet-ik-wat-al-niet-meer. Ach, je praat wel lekker mee hoor. Over een paar weken gaan we ook met de moeders, zussen en schoonzussen samen naar de jurk kijken. Tja... Ik bedoel, trouwen lijkt me leuk hoor, maar ik hoef het niet zonodig al maanden van tevoren al klaar te hebben. Misschien is het ook wel zo dat ik er wat anders tegenaan kijk, ik ben nog niet zover om aan trouwen te denken. Bovendien ken ik redelijk veel mensen in m´n omgeving die het wel goed vinden en een huwelijk alleen maar als pure geldverspilling zien.

Bovendien had de zus van schoonzusje haar 4 maanden oude dochtertje meegenomen. En eerlijk is eerlijk: het is een schatje hoor! En natuurlijk was ik binnen een paar tellen al gevangen in de stevige handjes van die kleine, die absoluut niet van plan was om mijn vinger met rust te laten. Ik ben niet echt het type dat boven de wieg gaat hangen en ´poedie-poedie-poedie´ gaat roepen. Ik kan me voorstellen dat zo´n kind denkt: wat zijn toch allemaal voor rare mensen die de godganse dag boven m´n bedje hangen en maar wat murmelen. Als je erover na gaat denken, is het ook best raar. Waarom zeggen mensen dat soort dingen eigenlijk tegen baby´s? Voor hetzelfde geld zouden ze het recept van het sausje bij de bloemkool kunnen opnoemen, wie weet wat het kind daarvan opsteekt?

Iemand van jullie eigenlijk plannen om te trouwen of aan kinderen te gaan denken?

donderdag, juni 02, 2005

Garbage

En weer een ritje richting Amsterdam voor de boeg vandaag. Dinsdag was ik al in de bierhal voor het optreden van Duran Duran met Chris en Thijs. Nadat het eerst nog wat moeite kostte om elkaar te vinden (ja, het is heel handig als je er in de trein achter komt dat je telefoon nog in de auto ligt, haha), hebben we toch naar een leuk optreden kunnen kijken. Je kan trouwens wel merken dat we 20 jaar verder zijn in de tijd, want de heren uit Birmingham deden het betrekkelijk ´rustig´ aan op het podium :)

Ik had op zich ook wel in Amsterdam kunnen blijven natuurlijk, ware het niet dat mijn ´hotel´ voor de nacht heel ergens in Nederland stond. En bovendien moest ik nog weer even aan het werk moest en ik wilde m´n stem niet verloren wilde laten gaan gisteren. Maar goed, vanavond naar Paradiso voor het optreden van Garbage.

Image hosted by Photobucket.com

Kent u ze nog? Sommigen van jullie kennen vast hun nummers ´I´m only happy when it rains´, ´Stupid girl´ en ´Queer´ nog wel. Ze zijn even een paar jaar uit the picture geweest zoals dat heet en het was zelfs bijna zover dat de band op zou houden te bestaan. Maar ze zijn weer helemaal terug van weggeweest. Met een nieuwe cd natuurlijk, getiteld ´Bleed like me´. Ben benieuwd wat het wordt vanavond!

woensdag, juni 01, 2005

Ja of nee?

Vandaag is het dé grote dag! Tenminste, voor de regering dan... Het is de dag van het referendum, het is de dag waarop Nederland waarschijnlijk gaat zeggen tegen de nieuwe Europese grondwet. Al is het natuurlijk altijd even afwachten wat de uiteindelijke uitkomst zal zijn. Zouden we na Frankrijk het 2e land in Europa worden dat 'nee' zegt? En wat vinden jullie trouwens van het referendum an sich? Of had je liever gezien dat de regering voor ons besluit, zoals bijvoorbeeld in Duitsland gebeurd is...

Image hosted by Photobucket.com

Kortom, de vraag is duidelijk: zeg je 'ja' of zeg je 'nee'?