Zoveel te doen...

Ja, ik zal er niet neerzetten dat ik het druk, druk, druk heb, want de mensen die dat zeggen, doen het minste. Of dat zo is, weet ik niet, maar ik heb het pas ergens gelezen. Vandaar... :) Maar goed, ik heb wel weer veel te weinig tijd gehad om jullie op de hoogte te houden van wat ik allemaal gedaan heb in de afgelopen week. Dat varieerde van m´n laatste voetbalwedstrijd van dit seizoen tot contact in het buitenland en een bezoekje aan het Brabantse land. Daarover is trouwens meer te lezen op de weblog van Lydia (zie in het lijstje hiernaast). Maarre... geloof niet alles wat er gezegd wordt, hahahaha. En dan heb ik het nog niet eens over een weer veel te lange raadsvergadering... Vanavond lekker nix doen, pot thee erbij en filmpje kijken ofzo.

André Manuel

Het is weer zover: ik mag weer naar een cabaretvoorstelling hier in het theater. Vanavond is het André Manuel met zijn nieuwste programma 'Lazarus'. Manuel staat bekend als iemand die duidelijk laat merken hoe hij over bepaalde zaken denkt, zelfs als hij daarbij mensen kwetst. Hij kwam een paar jaar geleden nog in het nieuws toen hij bij het bezoek van Koningin Beatrix zijn broek liet zakken voor een raam. Ik vind dat wel humor eigenlijk... :) Ben dus erg benieuwd, want ik heb 'em nog nooit in het theater gezien.

Dubbel Dutch

Ik ben één van die mensen die helemaal niets met bier heeft. Ik kan het nou niet bepaald lekker vinden. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik wel es een slokje of wat geprobeerd heb hoor, voor er hier mensen zijn die me met 'geheimen' uit een donker verleden confronteren ofzo, haha. Maar ondanks het feit dat ik geen bierdrinker ben, organiseren bepaalde merken soms toch best leuke evenementen. Zo hebben we al jaren de Vrienden van Amstel Live en nu is er weer iets nieuws: Dommelsch Dubbel Dutch.

De opzet van het geheel: Dommelsch gaat de muziek in met Dommelsch Dubbel Dutch! De komende maanden start Dommelsch een serie ‘Pop-up’ concerten: steeds twee bekende Nederlandse artiesten in een unieke samenwerking. Dat ‘Pop-up’ wil zoveel zeggen als: er vindt bij verrassing- en volledig gratis- een duo-concert plaats in een willekeurig Dommelsch café bij jou in de buurt. De concerten zijn kort en hevig, maar vooral uniek: twee artiesten die nog niet eerder samenwerkten doen dat nu wel, speciaal voor Dubbel Dutch. Vijf verschillende Dubbel Dutch duo’s geven tot december dit jaar elk vijf gratis concerten door het hele land. Het kan dus zomaar zijn, dat je lekker in je stamkroeg in Breda of Groningen of Lutjebroek zit, en plotseling wordt verrast door Xander en Do die het podium bestijgen. Dat is dus ‘Dubbel’. En de duo’s brengen Engelstalige hits, die speciaal hiervoor naar het Nederlands vertaald zijn. En dat is dus ‘Dutch’.

Nadat eerder Xander de Bastogne en Do als duo hebben opgetreden, was het nu de beurt aan Martin Buitenhuis van Van Dik Hout en Ellen ten Damme. Na Amsterdam en Utrecht was het gisteren de beurt aan Groningen en dus ging ik samen met Ilse richting Huize Maas. Omdat ik van Giet al had begrepen dat ze niet echt vroeg zouden beginnen, stonden we maar niet om 8 uur voor de deur. Tegen kwart voor 10 liepen we naar binnen, want wie weet begonnen ze toch eerder dit keer. Het was tenslotte toch 'helemaal' in Grunnen, vaak reden om wat meer tijd uit te trekken, haha. De muziek was lekker, dus het wachten was geen probleem.



Tegen half 11 kwam er eigenlijk wat beweging op het podium en maakten Martin en Ellen hun entree. Ik moet zeggen: ook na een half jaar is Martin nog niets veranderd hoor :) Speciaal voor de gelegenheid kwamen de volgende duetten in het Nederlands voorbij: David Bowie & Queen met 'Under Pressure', Nick Cave & Kylie Minogue met 'Where the wild Roses Grow', David Bowie & Mick Jagger met 'Dancing in the Street', Mick Jagger & Peter Tosh met 'Walk and Don't Look Back', Sonny & Cher met 'I got You Babe', Human League met 'Don't you want me Baby', Tina Turner & David Bowie met 'Tonight' en Iggy Pop & Kate Pierson met 'Candy'. Toch best vreemd hoor, om die nummers in het Nederlands terug te horen...

Na een klein uurtje was het feestje weer afgelopen (beetje kort, maar het was gratis en dat is ook belangrijk) en mocht ik me opnieuw begeven tussen de corpsballen. Ja, woensdag schijnt de jaarclubavond te zijn in Groningen. Ik kan wel merken dat ik niet geschikt ben voor dat soort dingen, haha. En bovendien was ook nog eens de favoriete barman van Evil Es niet aanwezig, zodat ik 'em niet eens haar hartelijke groeten kon overbrengen. Je begrijpt vast wel dat ik tussen al dat jonge grut maar niet al te lang meer gebleven ben. En dus lag ik voor de verandering eens redelijk op tijd in m'n bedje na een avondje uit.

Benedictus XVI

Er is een nieuwe paus. De Duitse kardinaal Joseph Ratzinger is gisteren gekozen tot de 265e paus. Om een uur of 6 in de avond ontstond er groot rumoer op het Sint Pieterplein in Rome, toen het leek alsof er witte rook uit de schoorsteen kwam. Nadat ook de klokken begonnen te luiden, was het duidelijk. De nieuwe paus noemt zich Benedictus de 16e. De naam Benedictus betekent 'gezegende'. Wat vinden jullie van deze naam?



Hoewel ik me eigenlijk niet heb beziggehouden met wie de nieuwe paus zou worden, vind ik het toch wel jammer dat er weer een relatief oude paus is gekozen. De man is 78 en zal het dus zeker niet zo lang volhouden als zijn voorganger Johannes Paulus II. Als het aan mij had gelegen, hadden ze wel één van de jongere kandidaten mogen kiezen. En zeker ook iemand die wat minder conservatieve denkbeelden heeft. Ik bedoel, vasthouden aan je eigen ideologie is natuurlijk meer dan goed, maar een beetje met je tijd meegaan lijkt me ook niet verkeerd.

Ik zie het bijvoorbeeld niet zo snel gebeuren dat een zwarte kardinaal ooit tot paus zal worden gekozen. Er zijn geloof ik ook maar 2 of 3 in de hele wereld. En over de rol van vrouwen zal ik het maar helemaal niet hebben. Waarom zou een vrouw eigenlijk geen kardinaal of paus kunnen worden? Ik weet dat het een beetje vergezocht is, maar toch...

Rondje Nederland

Soms heb je van die momenten in een jaar dat het lijkt alsof er geen klap te beleven is. Maar soms zijn er ook van die periodes dat alles achter elkaar gebeurt. Voor mijn gevoel is de hele maand april zo'n moment en dan moet de maand mei nog beginnen... :)

Ook dit weekend was weer van voor naar achter en van boven tot beneden volgepland. Na het 2-wekelijkse vrijdagavondje op de Langeleegte moest ik zaterdag eerst nog allerlei inkopen doen voor drie verjaardagen in twee dagen tijd. En als je dan voor iedere persoon op zich ook nog iets leuks moet bedenken valt dat nog best tegen. Maar ook dat heb ik weer met goed gevolg (tenminste, aan de reacties te merken is het wel aardig geslaagd, haha) kunnen volbrengen. En dus zaterdag aan het eind van de middag op weg naar Zwolle, voor de verjaardag van een goede bekende. Hij heeft namelijk zo'n tien jaar naast me gewoond.

Was gezellig en het werd natuurlijk weer veel te laat, zeker als je bedenkt dat ik nog naar de Veluwe moest rijden, waar ik zou overnachten bij een oom die zondag jarig was. M'n ouders waren daar ook, aangezien m'n pa 's avonds ook net was teruggekomen uit Manila. Het was dan ook al lang na middernacht dat ik aankwam, maar een sleutel doet wonderen. Het is alleen niet echt fijn als je rond een uur of 2 in bed ligt en om 8 uur beginnen ze alweer te stommelen. Tel daarbij op dat er geen gordijnen hingen op de plek waar ik sliep, dus een kort nachtje... En dat met nog een lange dag voor de boeg.

Rond de koffie kwamen oom en tante, nicht met man en kind en neef ook langs. Leuk, want die had ik al in tijden niet gezien. Bovendien zijn oom, tante en neef in februari naar Australië geweest, dus die hadden genoeg te vertellen en drie plakboeken met foto's bij zich. Het was ook erg leuk om Thijs, het zoontje van m'n nicht, weer eens te zien. Die heb ik een paar weken na de geboorte voor het laatst gezien en hij is nu alweer bijna anderhalf. Shame on me, I know! Maar het is wel een deksels jochie hoor, echt een deugniet. Maar kleine kinderen vind ik altijd wel leuk en andersom klikt het meestal ook wel.

Aan het begin van de avond ben ik weer in de auto gestapt, op weg naar Amsterdam. Daar gaf IOS een optreden en bovendien presenteerden ze de nieuwe single. Ach, als je toch op zo'n 3 kwartier rijden zit, kan ik er best even naartoe rijden... Bovendien had Esther dit optreden aangegrepen om alvast kleinschalig haar verjaardag van vandaag te vieren. Het rijden naar en in Amsterdam is simpel, maar probeer maar eens een parkeerplek te vinden. Pfff... Na veel pijn en moeite en diverse rondjes rijden vond ik dan toch een plekje, op een paar minuten lopen. Toch best aardig, al zeg ik het zelf.

De rest was er al en in de drukte werd ik al gauw aan m'n mouw getrokken... Zanger Joost vond het wel wat van een strandtent hebben en qua temperatuur klopte dat wel zo'n beetje! Maar het was leuk om weer wat nieuwe nummers te horen, ben wel benieuwd naar het album. Maar dat gaat nog even duren, ik heb echter geduld. Om 0.00 uur was het tijd om Essie te feliciteren, die inmiddels al wat cadeautjes had ontvangen. Ja meid, je moet natuurlijk niet tegen me zeggen dat ik niets hoef mee te nemen, dan weet je dat ik het toch wel doe :p

Daarna gingen we weer richting auto, want Ilse en ik hadden nog wel een aardig ritje voor de boeg. Een bandlid kwam naast ons staan bij de stoplichten (of verkeerslichten) en wilde wel een wedstrijdje aangaan. Maar ja, dat doe ik natuurlijk alleen als ik in een échte auto zit! Na anderhalf uur waren we weer in Grunnen (keurig volgens de snelheid gereden ufkurs) en nog een dik half uurtje later, om 2.30 uur, was ik weer thuis. Ben vanmorgen maar iets later begonnen op m'n werk...

Lekkere moves!

Het heeft even een paar daagjes geduurd, maar ik moet natuurlijk nog wel even terugkomen op afgelopen woensdag. Anders krijg ik heel veel reacties van alle mensjes die er ook bij waren en dat kan ik natuurlijk niet laten gebeuren, haha. Maar voor hen die er waren moet de titel van dit verhaaltje voor zich spreken ;)

Om mensen niet al te veel in verwarring te brengen: ik was woensdag bij de cd-presentatie van de band Rosemary's Sons uit Breda.



Na ruim twee jaar stilte zijn ze weer terug met een album... en hoe! Toen ik twee weken naar Arie en Silvester zat te kijken in het theater, bleek Giet me een sms gestuurd te hebben met de vraag of ze me moest opgeven voor de release-party van de Sons. Nadat ik bevestigend had geantwoord, kreeg ik een berichtje terug dat ze dat alvast had gedaan. Tja, wie ben ik dan nog om daar tegenin te gaan, haha. Afgelopen maandag kwam het album 'St. Eleanor's Park' uit, twee dagen later was de presentatie. Ik had 'em zaterdag al in huis, om alvast een beetje in de stemming te komen.

En dus zat ik woensdag in de trein op weg naar Amsterdam. Onderweg contact met Tess en Lied waar iedereen zat. In Amersfoort kwam Giet erbij en zijn we samen verder gegaan. Eenmaal in de hoofdstad gingen we eerst richting het Leidseplein om daar even een hapje te gaan eten. Uit het overleg in de trein was de Ier al naar voren gekomen, dus zo gezegd zo gedaan. We wisten dat er een hele lekkere burger te krijgen is, al konden we even niet op de naam komen. Ik had daar wel een oplossing voor: een sms'je naar Evil Es doet wonderen. Ze is daar kind aan huis als ze in Amsterdam is en ik kreeg dan ook al vlot het antwoord terug. Waarvoor nog mijn dank :) Al ging ik zelf toch maar voor de pasta.

Na een beetje natafelen en bijpraten ging het richting Melkweg. Van de gastenlijst, waar we ons voor zouden moeten melden, geen spoor te bekennen. Net toen we de zaal in wilden, kwamen Tess en klasgenootje Wendy naar buiten lopen. En die kenden Giet weer, omdat ze op dezelfde opleiding zitten. Ach ja, het is een klein wereldje :) Ondanks de vertraging waren ook Lied en Huib op tijd binnen, alleen Anne en Annemarie hadden ietwat problemen om de toko te vinden. Er schijnen ook enkele vage foto's gemaakt te zijn, maar ik ontken natuurlijk alles, haha.

Hoewel het toch ruim twee jaar geleden was, zagen de mannen er niet veel anders uit. Bij de één wat meer haar, bij de ander juist meer. Maar voor de rest erg vertrouwd! Al heeft zanger Martijn ons toch wel positief verrast geloof ik. Waren de lekkere moves - zoals Giet het zou zeggen - voorheen voorbehouden aan Ad, nu was het Martijn die zich helemaal liet gaan. Nou is het al niet heel vervelend om naar deze meneer te kijken, maar als 'ie dan ook nog bepaalde bewegingen gaat maken... En ook m'n handje heeft het weer gemerkt, werd zo nu en dan aardig fijngeknepen. Ach, het went snel...

Nog een tijdje nagepraat en daarna de laatste trein richting Grunnen genomen. Het leek aanvankelijk een erg lange reis te gaan worden, toen een groep corpsballen om ons heen gingen zitten. Maar Giet, ze liepen niet zo ver door als ik dacht, dus uiteindelijk heb ik nog lekker van m'n rust genoten hoor :) Om een lang verhaal niet nog langer te maken, tegen 3 uur rolde ik eindelijk m'n bedje in. Moe, maar zeker voldaan!

Terug naar school

Eén keer per jaar ga ik vrijwillig terug naar de middelbare school. Niet naar m'n eigen oude schooltje, maar naar de Winkler Prins in Veendam. Daar wordt elk jaar het gelijknamige dictee gehouden. Het was dit jaar de 12e keer dat het werd gehouden en ik geloof dat ik zelf wel zo´n beetje rond de tien deelnames zit. Over het algemeen samen met m'n zus en haar vriend en jaarlijks verschilt het nog wel eens wie er nog meer meegaan. M'n broertje heeft de moed de laatste jaren al opgegeven...

Vanavond was het dus weer zover en dus toog ik richting Veendam. Is er eens een keer geen voetbal op vrijdagavond, zit ik nog in Veendam :) Werd al gebeld door Martijn die vroeg of 'ie wat geld van me kon lenen (hij was de tweede al vandaag, waar zou dat toch aan liggen?). Ik ken deze jongen via de muziek en heb 'em letterlijk groot zien worden. De eerste keer dat ik ´em zag was 'ie namelijk een jaar of 3, 4 en aangezien 'ie nu 20 is... En hij steekt inmiddels anderhalf hoofd boven me uit ofzo. Maar goed, hij doet ook al jaren mee en rijdt de laatste jaren vaak met me mee.

Er waren in totaal zo'n 150 mensen gok ik en het onderwerp van dit jaar was voornamelijk koken. Klinkt op zich best simpel, maar ik denk dat veel mensen toch weer in allerlei valstrikken trappen. En ik dus ook... Of van die zaken waarvan je twijfelt of ze nou wel of niet met hoofdletter moeten en dat je uiteindelijk toch net het verkeerde opschrijft. En dan heb ik het nog niet eens over accent aigu's, trema's, dakjes en ga zo maar door.

In de afgelopen jaren ben ik al één keer tot een 3e plek gekomen en vorig jaar was ik zelfs 2e. Mijn enige doel is dus nog om een keer die eerste plaats te pakken. Eerder geef ik het gewoon niet op, haha. Helaas is het dit jaar niet gelukt, maar dat had ik al vrij snel in de gaten. Al bleek achteraf dat ik het beter gedaan had dan ik dacht. Zeker gezien het gemiddeld aantal fouten en het aantal fouten van de winnaar. Was nu 4e... Volgend jaar doe ik gewoon weer mee!